Barlinek. Mury obronne

Marek

Pas niedawnych umocnień dzieli od kościoła krótki odcinek drogi. Potężne niegdyś fortyfikacje tworzył 7-metrowej wysokości kamienny mur obronny. Szczelnym, eliptycznym pierścieniem otaczał całe ówczesne miasto. Wejścia doń strzegły dwie przeciwlegle usytuowane bramy miejskie: Młyńska i Myśliborska (w osi ul. Niepodległości). Kontakt mieszkańców z brzegami jeziora umożliwiały dwie Furty Wodne: Wielka i Mała. Ponad koroną murów strzelały w górę baszty i czatownie w łącznej liczbie 27.

 

Barlineckie fortyfikacje pochodzą głównie z 1. połowy XIVw. Kilkaset lat później, kiedy ich obronna rola straciła na znaczeniu, większą część murów wyburzono razem z bramami i basztami. Pamiątką po rozebranej w 1825 roku Bramie Młyńskiej jest Kamieniczka przy ul. Niepodległości 7 z wykuszową wieżyczką. Po Bramie Myśliborskiej nie pozostał żaden ślad.

Z dawnego, liczącego 1800m kręgu obwarowań do dziś pozostało nieco ponad 400 metrów. Najdłuższy, obniżony o połowę odcinek muru zachował się wzdłuż zaułka ul.Jeziornej; biegnie on stamtąd łukiem ku arterii przelotowej miasta. Najokazalszy fragment można zobaczyć u zbiegu ul. Chmielnej i Górnej. Przetrwały tam detale korony murów z reliktami ostatniej z czatowni. W jej pobliżu widać tajemniczą Psią Furtę - ulubione miejsce zabaw dzieci, w tym także małego Emanuela.