Gdańsk. Hala Targowa
Hala Targowa Głównego Miasta znajduje się na Placu Dominikańskim. W przeszłości znajdowała się tutaj osada targowa z kościołem – całość należała do dominikanów, którzy wznieśli tutaj klasztor. Niestety po oblężeniu Gdańska w 1813 roku, klasztor został zniszczony. Zakonnicy nie dostali zgody na odbudowę i przez 26 lat, obiekt funkcjonował w formie ruiny.
Z czasem i te ruiny zostały rozebrane. Pusty plac stał się miejscem musztry wojskowej, a później miejskiego targu. Hala targowa została w tym miejscu wzniesiona w 1896 roku. Wszystkie rynki uliczne (z wyjątkiem Targu Rybnego) zostały zlikwidowane. Targ Głównego i Starego Miasta przeniósł się pod dach ogromnej hali.
Handel odbywał się tutaj przez sześć dni w tygodniu, przez cały dzień. II wojna światowa zachowała monumentalną budowlę od zniszczeń (uszkodzeniu uległa jedynie część ściany północnej oraz elementy dachu).
Niewiele brakowało, a dzisiaj zamiast zabytkowej budowli znalazłby się supersam. Takie plany miało Wojewódzkie Zjednoczenie Handlu w latach sześćdziesiątych. Hala była postrzegana jako pozostałość po niechcianej, pruskiej architekturze. Na szczęście wcześniej budynek znalazł się w rejestrze zabytków.
Podczas prac renowacyjnych w podziemiach odkryto pozostałości osady targowej i fundamenty klasztoru dominikanów, cmentarza i kościoła św. Mikołaja z 1170 roku. Część znalezisk eksponowana jest w dolnej części hali.