Starogard Gdański. Mury obronne

Starogard Gdański to jedno z najstarszych miast na Pomorzu. Do dziś zachowało się wiele zabytków, świadczących o jego odległej przeszłości. Jednym z elementów charakterystycznych są mury miejskie.

Mury obronne zostały wzniesione w XIV wieku. Grube na 2 i wysokie 5 metrów, zostały wzniesione w 1310 roku na rozkaz wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. Budowy tutejszych umocnień podjął się Teodot z Florencji. Starogard od tego momentu miał stać się twierdzą. Najpierw powstał wieniec murów, później bastiony narożne, baszty i bramy. Wszystkie umocnienia powstały do 1340 roku.

Baszta Gdańska (Szewska) – to budowla z 1325 roku. To najlepiej zachowana pozostałość po dawnej historii miasta. Umiejscowiona jest nad kanałem rzeki Wierzycy (w przeszłości była to fosa okalająca umocnienia). Początkowo była to baszta obronna, później obserwacyjna, a na końcu – więzienna.

Baszta Tczewska (Młyńska) to rekonstrukcja dawnych umocnień. Powstała w XIV wieku. W 1986 roku odtworzono wyższą kondygnację w konstrukcji szachulcowej oraz dach. Ciekawie wpisuje się w średniowieczny wizerunek Starogardu.

Baszta Narożna (Książęca) to największa i najstarsza z zachowanych baszt. Powstała na fundamentach strażnicy książąt gdańsko-pomorskich.